讀書共和國podcast
小王子計畫 The Little Prince Project 06｜Chapter 2 in Thai
泰文朗讀《小王子》第二章
朗讀／林佳潁
特別感謝 燦爛時光東南亞主題書店
播出日期 2023/7/11 Tue
本節目由數位傳聲製作
Copyright © 2023 Echo Digital
合作、節目建議歡迎來信：echodigital2022@gmail.com
也歡迎小額贊助支持本節目，讓講者與出版社得到實質回饋，製作單位也有資源推出更多節目：
https://open.firstory.me/user/cl6aqx0u8045801sb731bcdqi
1943年4月6日，聖修伯里的《小王子》在紐約出版，問世以來，至今已經翻譯成許多語言，以各種版本出現在讀者面前。同時，更改編成舞台劇、動畫、電影，歷久不衰。今年是《小王子》出版80周年，各國都有許多紀念活動，數位傳聲推出「小王子計畫」，將以不同的語言朗讀《小王子》的第一章，以此凸顯《小王子》流傳的廣度。
朗讀者 林佳潁
受泰國文化吸引的女子，2019年曾短居泰國，最喜歡吃涼拌青木瓜絲跟綠咖哩，媽媽和姊姊常常被我的泰國style驚嚇。回國後與泰文版《小王子》相遇，重溫兒時的純粹可貴，很幸運能透過此活動用泰文朗讀他的故事。
ฉันคือน้อยหน่า เป็นผู้หญิงที่หลงใหลในวัฒนธรรมไทย ปีที่ 2019 ฉันเคยอาศัยอยู่ประเทศไทยช่วงสั้นๆ ฉันชอบส้มตำและแกงเขียวหวานที่สุด แม่และพี่สาวของฉันมักจะตกใจกับสไตล์ไทยของฉัน หลังจากกลับบ้านแล้วฉันได้พบกับ "เจ้าชายน้อย" ฉบับภาษาไทย และหวนคิดถึงความล้ำค่าในวัยเด็กของฉัน ฉันโชคดีที่ได้อ่านเรื่องของเจ้าชายน้อยโดยใช้ภาษาไทยเกี่ยวกับกิจกรรมนี้
======
小王子計畫 The Little Prince Project
01｜英文朗讀《小王子》第一章｜The Little Prince: Chapter 1 in English
https://open.firstory.me/story/cljfpuyv2005u01xsexkma85x
02｜英文朗讀《小王子》第二章｜The Little Prince: Chapter 2 in English
https://open.firstory.me/story/cljk4hxkm021a01tzgl6q3soz
03｜中文朗讀《小王子》第一章｜The Little Prince Project 03 in Mandarin
https://open.firstory.me/story/cljqyc3s303ii01wvabqyh97o
04｜中文朗讀《小王子》第二章｜The Little Prince Project 04 in Mandarin
https://open.firstory.me/story/cljrbwjux034c01y81i4h7t9a
05｜泰文朗讀《小王子》第一章｜The Little Prince: Chapter 1 in Thai
https://open.firstory.me/story/clju3x32f04km01y80j9k3pzu
06｜泰文朗讀《小王子》第二章｜The Little Prince: Chapter 2 in Thai
https://open.firstory.me/story/clju3u31504kk01y8hvcuafzb
======
ฉันคือน้อยหน่า เป็นผู้หญิงที่หลงใหลในวัฒนธรรมไทย ปีที่ 2019 ฉันเคยอาศัยอยู่ประเทศไทยช่วงสั้นๆ ฉันชอบส้มตำและแกงเขียวหวานที่สุด แม่และพี่สาวของฉันมักจะตกใจกับสไตล์ไทยของฉัน หลังจากกลับบ้านแล้วฉันได้พบกับ "เจ้าชายน้อย" ฉบับภาษาไทย และหวนคิดถึงความล้ำค่าในวัยเด็กของฉัน ฉันโชคดีที่ได้อ่านเรื่องของเจ้าชายน้อยโดยใช้ภาษาไทยเกี่ยวกับกิจกรรมนี้
泰文版第二章
: : Chapter 2 : :
ดังนั้นฉันจึงดำรงชีวิตอย่างเดียวดาย ไร้คนที่จะสนทนากันเข้าอกเข้าใจอย่างแท้จริง กระทั่งเมื่อหกปีมานี้ เครื่องบินของฉันไปเสียอยู่กลางทะเลทรายซาฮารา มีอะไรบางอย่างในเครื่องยนต์ขัดข้อง เนื่องจากไม่มีช่างเครื่องมาด้วย รวมทั้งไม่มีแม้แต่ผู้โดยสาร ฉันจึงต้องพยายามซ่อมด้วยตนเองอยู่คนเดียว เพราะฉันมีน้ำสำหรับดื่มอีกเพียงแปดวันเท่านั้น
คืนแรกฉันนอนหลับบนพื้นทราย ห่างไกลจากผู้คนนับพันไมล์ ฉันอยู่โดดเดี่ยวยิ่งกว่าคนเรือแตกรอคออยู่บนแพเคว้งคว้างกลางมหาสมุทร ดังนั้นคุณจะนึกออกว่าฉันตกใจเพียงใดที่ในตอนรุ่งสางก็มีเสียงเล็กๆ ปลุกฉันขึ้น เสียงนั้นกล่าวว่า:
“กรุณา...วาดรูปแกะให้ตัวหนึ่งเถอะ!”
“หือ!”
“ช่วยวาดรูปแกะให้ฉันตัวนึ่งสิ...”
ฉันผวาลุกขึ้นยืนราวกับถูกสายฟ้าฟาด ยกมือขึ้นขยี้ตา มองคูอีกที ตาฉันไม่ได้ฝาดไปแน่ ฉันเห็นเด็กเล็กๆ คนหนึ่ง ลักษณะแปลกมาก ยืนมองดูฉันอย่างเคร่งขรึม นี่คือรูปภาพที่ดีที่สุดที่ฉันจำลองขึ้นภายหลังแน่ละ ภาพวาดของฉันไม่สวยสดเหมือนตัวจริงของเขาแต่มันก็ไม่ใช่ความผิดของฉัน พวกผู้ใหญ่ได้ทำให้ฉันหมดกำลังใจที่จะเอาดีทางวาดรปูตั้งแต่อายุได้หกขวบ
และนอกจากรูปงูเหลือมชนิดเห็นด้านนอกและด้านในแล้ว ฉันก็ไม่ได้หัดวาดรูปอะไรอีกเลย
ฉันเบิ่งตามองดูเด็กน้อยนั้นอย่างประหลาดใจอย่าลืมว่าฉันอยู่ไกลแสนไกลจากดินแดนที่มีผู้คนอาศัยทว่าเด็กน้อยนั้นไม่มีท่าทีหลงทาง เหนื่อยอ่อน หิวโหย กระหายน้ำ หรือเกรงกลัวแต่อย่างได ไม่มีทีท่าว่าเป็นเด็กหลงทางอยู่กลางทะเลทราย ห่างไกลผู้คนนับเป็นร้อยเป็นพันโยชน์เลย ในที่สุดฉันรวบรวมสติได้ และพูดขึ้นว่า:
“แล่ว...เธอมาทำอะไรอยู่ที่นี่ล่ะ?”
เขาก็พูดซ้ำอีกอย่างอ่อนโยนเหมือนเป็นเรื่องสำคัญว่า:
“กรุณา...วาดแกะให้ฉันตัวหนึ่งเถอะ...”
ในเมื่อเรารู้สึกว่ามีสิ่งลี้ลับเกินกว่าที่จะเข้าใจได้ เราก็ไม่กล้าที่จะขัดขืนต่อมัน โดยเฉพาะเมื่อฉัยอยู่ห่างไกลจากผู้คนนับพันไมล์ และตกอยู่ในระหว่างอันตรายอาจถึงแก่ชีวิตได้นั้น ฉันจึงดึงเอากระดาษและปากกาออกมา แต่แล้วฉันนึกขึ้นมาได้ว่า ฉันเคยเรียนแต่วิชาภูมิศาสตร์ ประวัติศาสร์ คณิตศาสตร์ และไวยากรณ์เท่านั้น ฉันจึงกล่าวกับเด็กน้อย(อย่างอารมณ์ไม่ค่อยดี) ว่าฉันวาดไม่เป็น เขาตอบฉันว่า:
“ไม่เป็นไรหรอก วาดแกะให้ฉันตัวก็แล้วกัน”
เนื่องจากฉันไม่เคยวาดแกะเลย ฉันจึงวาดภาพหนึ่งในสองภาพที่ฉันวาดเป็นให้เขา คือภาพงูเหลือมชนิดที่เห็นด้านนอก และฉันก็ต้องตกตะลึงเมื่อได้ยินเขาตอบว่า:
“ไม่เอา! ไม่เอา! ฉันไม่อยากได้ช้างในงูเหลือม งูเหลือมน่ากัวออก และช้างก็ตัวใหญ่เกะกะเกินไป บ้านฉันเล็กนิดเดียว ฉันอยากได้แกะ วาดแกะให้ฉันตัวนึ่งเถอะ”
ดังนั้นฉันจึงวาดแกะให้
เขามองดูอย่างสนใจ ก่อนจะวิจารณ์ว่า:
“ไม่ใช่! แกะตัวนี้ไม่สบายมาก วาดใหม่อีกตัวสิ”
ฉันวาดใหม่:
เพื่อนของฉันยิ้มน้อยๆ อย่างใจเย็น:
“เธอก็คงจะเห็นนะ...ว่ามันไม่ใช่แกะ แต่เป็นแพะเพราะว่ามันมีเขา...”
ฉันวาดใหม่อีก:
แต่แล้วก็ถูกปฏิเสธอีกเช่นรูปแรก:
“ตัวนี้มันแก่เกินไป ฉันต้องการแกะที่จะยังมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกนาน”
เมื่อเป็นเช่นนี้ฉันเลยหมดความอดทน ประกอบกับต้องรีบซ่อมแซมเครื่องยนต์ ฉันจึงเขื่ยๆ ภาพนี้ยื่นให้เขาและว่า:
“เอ้า นี่คือกล่อง ที่เธอต้องการอยู้ในนี้”
แต่ฉันก็ต้องประหลาดใจมาก ที่เห็นใบห้าของเขาสดใสขึ้นทันที:
“เหมาะทีเดียว นี่แหละที่ฉันอยากได้! เธอคิดว่าแกะตัวนี้กินหญ้าจุไหม?”
“ทำไหมล่ะ?”
“เพราะว่าบ้านฉันมันคับแคบน่อซี...”
“คงพอหรอก ฉันให้แกะเธอตัวเล็กนิดเดียว”
เขาก้มหน้าดูรูปวาด:
“มันไม่เล็กเกินไปดอก... โอ! มันกำลังนอนหลับด้วย...”
ฉันได้ทำความรู้จักกับเจ้าชายน้อยก็ด้วยประการฉะนี้留言告訴我你對這一集的想法： https://open.firstory.me/user/cl6aqx0u8045801sb731bcdqi/comments
